بیش از 100 اختلال خواب و بیداری مختلف وجود دارد که به راحتی می توان آنها را اشتباه گرفت. کم خوابی اغلب با اختلالات خواب رخ می دهد. این مقاله تفاوت بین محرومیت از خواب و سندرم خواب کوتاه را توضیح می دهد.
اگر فقط چهار تا پنج ساعت در شب بخوابید (یا کمتر)، ممکن است دچار کمبود خواب شوید. علاوه بر این، قطع خواب منظم ناشی از چیزهایی مانند وحشت شبانه یا “شروع خواب” نیز می تواند منجر به کم خوابی شود.
به عنوان مثال، اگر به کمتر از شش ساعت خواب در هر شب نیاز دارید و علائم کم خوابی ندارید، احتمالاً بی خوابی ندارید. درعوض، ممکن است اختلالی به نام سندرم خواب کوتاه (SSS) داشته باشید.
محرومیت از خواب
ناتوانی در خواب می تواند بر سلامت و تندرستی شما تأثیر بگذارد. اختلالات خواب در دسته های زیر قرار می گیرند:
- بی خوابی : مشکل در به خواب رفتن یا ماندن در خواب
- پرخوابی : خواب آلودگی بیش از حد در طول روز ناشی از نارکولپسی، آپنه انسدادی خواب و سایر اختلالات پزشکی
- اختلالات ریتم شبانه روزی : زمانی که ساعت بیولوژیکی شما هماهنگ نیست، مانند جت لگ، سندرم خواب و بیداری نامنظم، و سندرم شیفت کاری
- پاراسومنیا : رفتارهایی که خواب شما را مختل می کند، مانند ترس از خواب، راه رفتن در خواب و اختلال رفتاری در خواب REM.
همه کسانی که کمتر از هفت تا نه ساعت توصیه شده در شب می خوابند، دچار اختلال خواب نیستند.
همه این اختلالات می تواند باعث کم خوابی شود. اغلب، آنها بر توانایی شما برای عملکرد عادی در طول روز تأثیر می گذارند. علائم کم خوابی عبارتند از:
- اختلال هماهنگی رشدی
- افسردگی
- مشکل در یادگیری
- خواب آلودگی
- خستگی
- فراموشی
- افزایش میل به کربوهیدرات
- تحریک پذیری
- علاقه کمتر به رابطه جنسی
- از دست دادن انگیزه
- بد خلقی
- مشکل در تمرکز
- افزایش وزن
خطرات کم خوابی
با گذشت زمان، کم خوابی مزمن می تواند پاسخ ایمنی شما را ضعیف کند و منجر به عفونت شود.
همچنین ممکن است بر تولید انسولین تأثیر بگذارد و خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را افزایش دهد.
علاوه بر این، کم خوابی می تواند فشار خون شما را افزایش دهد و خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش دهد.
سندرم خواب کوتاه
برخلاف محرومیت از خواب، افراد مبتلا به سندرم خواب کوتاه (SSS) به طور منظم به کمتر از شش ساعت خواب در شبانه روز نیاز دارند و هنوز هم می توانند به طور طبیعی کار کنند.
افراد مبتلا به سندرم خواب کوتاه در محل کار یا مدرسه عملکرد خوبی دارند حتی اگر دوره های خواب کوتاهی داشته باشند. آنها نیازی به چرت زدن یا خوابیدن در تعطیلات آخر هفته احساس نمی کنند.
علت سندرم خواب کوتاه به خوبی شناخته نشده است. با این حال، تحقیقات جدید نشان می دهد که ژنتیک نقش کلیدی دارد.
محرومیت از خواب
- بر سلامت و تندرستی تأثیر می گذارد
- اغلب ناشی از اختلال خواب است
- خواب ناکافی است
سندرم خواب کوتاه
- علائم منفی ایجاد نمی کند
- ممکن است ناشی از یک جهش ژنی باشد
- خواب کافی است
سندرم خواب کوتاه و جهش ژن
در یک مطالعه، تعیین توالی ژنوم در افرادی که به طور طبیعی به خواب کمتری نیاز دارند، یک جهش نادر در ژن ADRB1 را نشان داد . کسانی که این ژن را به ارث برده بودند، چرخه خواب کوتاه‌تری داشتند و سطوح بالایی از گیرنده‌های β1-آدرنرژیک داشتند.
تصور می‌شود که تغییرات ژنی مانند این با الگوهای خواب فرد تداخل می‌کند و به خواب می‌رود. معمولاً این نوع تداخلات خواب باعث علائم کم خوابی می شود، اما در افرادی که دارای جهش های ژنی خاص هستند، اینطور نیست.
در حالی که این یک قطعه کلیدی برای پازل است، دانشمندان بر این باورند که این تنها بخشی از این است که چرا برخی افراد با چرخه خواب کوتاه‌تر به خوبی عمل می‌کنند.
خلاصه
سندرم خواب کوتاه زمانی اتفاق می افتد که فرد به ساعات کمتری بخوابد، اما علائم محرومیت از خواب را تجربه نمی کند. محققان دریافته اند که جهش در ژن های خاص ممکن است مسئول سندرم خواب کوتاه باشد.
دلایل دیگر برای کوتاهی خواب
علل زیادی وجود دارد که چرا افراد در خواب شبانه مشکل دارند. دلایل رایج شامل موارد زیر است:
- استرس
- محیط خواب نامناسب ناشی از صداهای بلند یا نور
- کافئین بیش از حد
- کمر درد
- تغییر هورمون ها
- نوشیدن الکل قبل از خواب
- خوردن قبل از خواب
خلاصه
کم خوابی می تواند ناشی از بسیاری از اختلالات خواب از جمله بی خوابی باشد. می تواند علائمی ایجاد کند که بر توانایی شما برای عملکرد در طول روز تأثیر می گذارد. برای مثال، اگر کم خوابی دارید، ممکن است در تمرکز مشکل داشته باشید، همیشه احساس خستگی کنید یا خرچنگ باشید.
از طرف دیگر، افراد مبتلا به سندرم خواب کوتاه به خواب کمتری نیاز دارند. در نتیجه علائم منفی را تجربه نمی کنند. علاوه بر این، تحقیقات جهش های ژنی خاصی را در افراد مبتلا به سندرم خواب کوتاه پیدا کرده است.