آیا کودک‌آزاری باعث اختلال شخصیت مرزی (BPD) می شود؟ پاسخ ساده ای وجود ندارد. در واقع، ما هنوز دقیقاً نمی دانیم که چه چیزی باعث اختلال شخصیت مرزی می شود. اگرچه اعتقاد بر این است که ترکیبی از عوامل بیولوژیکی و محیطی است.
شواهدی وجود دارد که نشان می دهد افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی بیشتر احتمال دارد سابقه نوعی از کودک‌آزاری یا سایر تجربیات ناراحت کننده دوران کودکی را گزارش کنند. با این حال، بسیاری از افرادی که کودک‌آزاری را تجربه کرده‌اند، اختلال شخصیت مرزی ندارند. همچنین بسیاری از افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی در کودکی مورد آزار و اذیت یا بدرفتاری قرار نگرفته‌اند.
کودک‌آزاری چیست؟
اصطلاح «کودک‌آزاری» طیف وسیعی از صدمات روحی و جسمی وارد شده به یک خردسال را در بر می گیرد. کارشناسان به طور کلی مجموعه ای از تجربیات را به این دسته اختصاص می دهند:
- سوء استفاده عاطفی : تحت حملات عاطفی، مانند آزار کلامی یا تحقیر
- آزار جسمی : صدمه یا آسیب جسمی، مانند کبودی یا شکستگی استخوان
- سوء استفاده جنسی : مواجهه با یک تجربه جنسی یا استثمار جنسی توسط فرد مسن
درصد زیادی از افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی گزارش می دهند که در دوران کودکی خود کودک‌آزاری را تجربه کرده اند.
40 تا 76 درصد از افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی گزارش می دهند که در کودکی مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند. همچنین 25 تا 73 درصد گزارش می دهند که مورد آزار جسمی قرار گرفته‌اند. بنابراین، در حالی که تحقیقات زیادی وجود دارد که سوء استفاده دوران کودکی را با اختلال شخصیت مرزی مرتبط می‌کند، شواهدی نیز وجود دارد که نشان می‌دهد حدود یک سوم افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی هیچ سوء استفاده‌ای را گزارش نمی‌کنند.
سایر اشکال آزار می‌تواند منفعلانه‌تر باشد، مثلاً در مورد غفلت فیزیکی که در آن کودک از نیازهای اولیه مانند غذا یا آب محروم است. غفلت عاطفی نیز وجود دارد که در آن نیازهای عاطفی کودک نادیده گرفته می شود.
هیچ نوع سوء استفاده لزوماً شدیدتر از دیگری در نظر گرفته نمی شود. همه اشکال سوء استفاده می تواند پیامدهای طولانی مدتی برای فرد داشته باشد و وضعیت روانی او را شکل دهد. کودک‌آزاری و بی توجهی هر دو می تواند با ایجاد اختلالات روانی مرتبط باشد. گاهی اوقات از اصطلاح “بدرفتاری با کودک” برای توصیف بدرفتاری و بی توجهی به کودکان استفاده می شود.
کودک‌آزاری و اختلال شخصیت مرزی
تحقیقات نشان می دهد که بین کودک‌آزاری و اختلال شخصیت مرزی (BPD) رابطه وجود دارد. افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی میزان بالایی از سوء استفاده جنسی در دوران کودکی، سوء استفاده عاطفی و/یا سوء استفاده فیزیکی را گزارش می دهند.
همچنین شواهدی وجود دارد که اختلال شخصیت مرزی را با سایر اشکال بدرفتاری با کودک، مانند بی توجهی عاطفی و فیزیکی مرتبط می کند. در واقع، برخی تحقیقات نشان می دهد که غفلت عاطفی و فیزیکی ممکن است حتی بیشتر از سوء استفاده فیزیکی یا جنسی با ایجاد اختلال شخصیت مرزی مرتبط باشد. با این حال، تعیین این امر دشوار است، زیرا کودکانی که مورد سوء استفاده قرار می‌گیرند، اغلب نوعی غفلت را نیز تجربه می‌کنند.
چگونه کودک‌آزاری ممکن است به اختلال شخصیت مرزی منجر شود
اگر سوء استفاده در دوران کودکی یک عامل خطر برای اختلال شخصیت مرزی است، چه راه هایی وجود دارد که این تجربیات دوران کودکی منجر به ایجاد اختلال شخصیت مرزی می شود؟
یک مطالعه در سال 2016 نشان داد که سوء استفاده عاطفی به طور خاص ممکن است در ایجاد اختلال شخصیت مرزی نقش داشته باشد و دلبستگی مشغول بزرگسالان ممکن است میانجی بین سوء استفاده و اختلال شخصیت مرزی باشد.
مطالعات دیگر نیز نقش سوء استفاده عاطفی را در تشخیص بعدی اختلال شخصیت مرزی بررسی کرده اند. در حالی که این مطالعات در جستجوی عللی که ممکن است قابل پیشگیری باشند مهم هستند، آنها همچنین در تعیین اینکه چگونه درمان ممکن است به افرادی که در حال حاضر با این اختلال کنار می‌آیند کمک کند، به ویژه اینکه چگونه رویکردهای مربوط به تنظیم هیجان می‌توانند به طور خاص مفید باشند، مفید هستند.
علاوه بر سوء استفاده عاطفی، بی اعتباری عاطفی نیز با اختلال شخصیت مرزی گره خورده است. اگرچه می توان استدلال کرد که محیط باطل کننده نوعی سوء استفاده عاطفی است.
اختلال شخصیت مرزی و کسانی که سوء استفاده را تجربه می کنند
هنگام مقایسه علائم اختلال شخصیت مرزی در افرادی که در کودکی مورد آزار قرار گرفته اند و افرادی که مورد سوء استفاده قرار نگرفته اند، مشخص شده است که سوء استفاده جنسی در دوران کودکی به طور خاص با افزایش خطر اقدام به خودکشی در افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی مرتبط است.
آنچه پژوهش می گوید
تحقیقات به طور کاملاً قطعی رابطه بین اختلال شخصیت مرزی و بدرفتاری دوران کودکی را نشان داده است. با این حال، شواهد روشنی مبنی بر اینکه بدرفتاری باعث اختلال شخصیت مرزی می شود وجود ندارد.
تحقیقاتی که ارتباط بین دو چیز را نشان می دهد لزوماً دلیلی بین آنها وجود ندارد. واضح است، با توجه به اینکه آمار کودک‌آزاری نشان می دهد که سوء استفاده بسیار بیشتر از آن چیزی است که ما فکر می کنیم، تعیین اینکه آیا این یکی از علل اختلال شخصیت مرزی است یا خیر، مهم است .
تحقیقات بیشتری برای ارزیابی روابط دقیق بین سوء استفاده در دوران کودکی و اختلال شخصیت مرزی مورد نیاز است، و اگر سوء استفاده علت آن باشد، چه نوع بدرفتاری با کودک بیشترین ارتباط را با ایجاد اختلال شخصیت مرزی دارد.
این احتمال وجود دارد که اختلال شخصیت مرزی به ترکیب تعدادی از عوامل مختلف، از جمله عوامل ژنتیکی ، خلق، زیست شناسی و سایر ملاحظات محیطی مرتبط باشد.
سخن پایانی
اختلال شخصیت مرزی یک بیماری است که به شدت درک نشده است. اگر با اختلال شخصیت مرزی زندگی می کنید یا فردی را می شناسید که با این اختلال زندگی می کند، برای یادگیری آنچه می توانید وقت بگذارید. برخلاف تصور عمومی، اختلال شخصیت مرزی قابل درمان است و کسانی که با آن زندگی می کنند می توانند زندگی معناداری داشته باشند.
در حالی که تجربه اختلال شخصیت مرزی اغلب با مشکلات قابل توجهی در روابط بین فردی مشخص می شود ، این جنبه از اختلال را می توان تا حد زیادی با درک فرد مبتلا به این اختلال و کسانی که به آنها اهمیت می دهند بهبود بخشید.
علائم و نشانه های اختلال شخصیت مرزی