داروهای ADHD می توانند در کاهش تکانشگری و بیش فعالی و افزایش تمرکز و توجه بسیار مفید باشند. بیایید درک درستی از انواع داروهای تجویزی افراد مبتلا به ADHD برای احساس بهتر و بهبود علائم خود به دست آوریم.
چه چیزی باید در مورد داروهای ADHD برای بزرگسالان و کودکان بدانم؟
- داروهای محرک مورد استفاده برای درمان ADHD خطر وابستگی را به همراه دارند. حتما این داروها را طبق دستور مصرف کنید.
- سایر عوارض جانبی ممکن است رخ دهد، بنابراین مهم است که در مورد علائم مربوطه با پزشک خود صحبت کنید.
محرک ها
داروهای محرک رایج‌ترین داروهایی هستند که برای ADHD تجویز می‌شوند و مشخص شده‌اند که در کاهش علائم ADHD بسیار مؤثر هستند . محرک ها سطح انتقال دهنده های عصبی دوپامین و نوراپی نفرین را در مغز افزایش می دهند. این امر بی توجهی، تکانشگری و بیش فعالی را در افراد مبتلا به ADHD بهبود می بخشد.
در حالی که محرک ها داروی کلاسیک انتخابی برای ADHD یا اختلال کم توجهی / بیش فعالی هستند و توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای درمان در کودکان تایید شده اند، بسیاری از افراد یا نمی توانند درمان محرک را تحمل کنند یا به آن پاسخ نمی دهند. همچنین، برخی از افراد به یک نوع محرک پاسخ می دهند و به نوع دیگر پاسخ نمی دهند.
عوارض جانبی محرک
برخی از عوارض جانبی رایج محرک ها عبارتند از:
- کاهش اشتها
- بیخوابی
- سرگیجه
- افزایش اضطراب
- تحریک پذیری
عوارض جانبی کمتر رایجی که ممکن است رخ دهد عبارتند از:
- معده دردهای خفیف
- حالت تهوع
- تاری دید
- افزایش فشار خون و ضربان قلب
- تیک عصبی
درک و پیش‌بینی این عوارض جانبی مفید است، زیرا می‌توانند بر پایبندی یا تمایل شما به مصرف دارو تأثیر بگذارند.
اگر عوارض جانبی داروهای محرک خود را تجربه کردید، لطفاً آن را با پزشک خود در میان بگذارید. همچنین ایمن باشید و داروی خود را بدون راهنمایی پزشکی قطع یا تغییر ندهید .
انواع محرک ها
محرک‌ها می‌توانند به اشکال مختلفی مانند داروهای کوتاه‌تر و طولانی‌تر تولید شوند . محرک‌های با رهش طولانی آنهایی هستند که مدت طولانی‌تر و مداومی از دارو را ارائه می‌کنند. آنها به آرامی حل می شوند و به مرور زمان دارو را آزاد می کنند. داروهای رهش فوری فقط برای سه تا پنج ساعت موثر هستند.
برخی از داروهای محرک برای اختلال کم توجهی / بیش فعالی عبارتند از:
- آدرال (آمفتامین، دکستروآمفتامین)
- کنسرتا یا دیترانا (متیل فنیدات)
- دزوکسین (متامفتامین)
- دگزدرین یا زنزدی (دکستروآمفتامین)
- Dyanavel XR (آمفتامین)
- فوکالین (دکس متیل فنیدات)
- متادیت سی دی، متیلین، ریتالین (متیل فنیدات)
- ویوانس (لیسدگزامفتامین) [در ایران با نام تجاری ویاس موجود است]
غیر محرک ها
FDA یک داروی غیر محرک به نام Strattera (اتوموکستین) را برای درمان اختلال کم توجهی / بیش فعالی در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان در سال 2002 تایید کرد.
آتوموکستین گزینه خوبی برای افرادی است که نمی توانند داروی محرک برای ADHD خود را تحمل کنند یا مصرف کنند. همچنین برای افرادی که در معرض سوء استفاده یا وابستگی به داروهای محرک هستند، گزینه خوبی است.
عوارض جانبی داروهای غیر محرک
عوارض جانبی مشابهی در مورد آتوموکستین مانند داروهای محرک دیده می شود، اگرچه آنها خفیف تر هستند. این شامل:
- از دست دادن اشتها
- تحریک پذیری
- اختلالات خواب
- سرگیجه
- درد شکم
- خستگی
داروهای غیر محرک برای درمان ADHD
سایر داروهای اختلال کم توجهی / بیش فعالی
گاهی اوقات فرد به دلیل اختلال کم توجهی / بیش فعالی خود به محرک ها یا آتوموکستین پاسخ نمی دهد یا عوارض جانبی غیرقابل تحمل است. در این موارد، پزشک ممکن است داروهای دیگری مانند کلونیدین یا گوانفسین را امتحان کند که توسط FDA در ایالات متحده برای درمان در کودکان و نوجوانان تأیید شده است.
اگر فردی بتواند محرک ها را تحمل کند، ممکن است علاوه بر یک محرک، کلونیدین یا گوانفاسین نیز برای افزایش اثرات آن تجویز شود.
در سال 2021، FDA یک داروی غیر محرک جدید برای ADHD برای کودکان و نوجوانان (سنین شش تا 17 سال) تایید کرد. Qelbree (ویلوکسازین)، یک مهارکننده انتخابی بازجذب نوراپی نفرین ، یک داروی طولانی رهش است.
معمولاً پزشک ممکن است دارویی مانند داروی ضد افسردگی بوپروپیون را برای درمان ADHD تجویز کند. بوپروپیون به طور رسمی توسط FDA برای درمان ADHD تایید نشده است.
این چه معنایی برای شما دارد
ADHD را می توان به طور موثر با درمان های رفتاری و/یا دارو درمان کرد. همانطور که گفته شد، برای افرادی که داروهای ADHD خود را مصرف می کنند، مهم است که به طور منظم به پزشک خود مراجعه کنند.
مطمئن شوید که پزشک یا متخصص مراقبت های بهداشتی شما به طور خاص با ADHD تجربه دارد. این تضمین می کند که ورودی ارزشمندی را از یک منبع آگاه دریافت خواهید کرد که بهتر می تواند به سؤالات شما در مورد انواع مختلف درمان پاسخ دهد.
فواید دارو، عوارض جانبی و دوزها باید به دقت بررسی شوند تا ایمنی و بهینه سازی سلامت شما تضمین شود. اگر داروی جدیدی را شروع می‌کنید (یا در حال حاضر دارو مصرف می‌کنید)، حتماً هر گونه عوارض جانبی، هر چند جزئی، را با پزشک خود در میان بگذارید.