جویدن ناخن معمولا از دوران کودکی شروع می شود و تا بزرگسالی ادامه می یابد. در حالی که ناخن جویدن یک مشکل رایج است، می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد که از ژنتیک گرفته تا استرس و اضطراب را شامل می شود. اگرچه ممکن است مقابله با ناخن جویدن، ساده به نظر برسد، اما بسیاری از افرادی که تلاش کرده اند این عادت را ترک کنند موفق نشده اند. درعوض، ناخنهای ناخوشایند، درد اطراف ناخنها و خطر آسیب به پوست، کوتیکولها و بستر ناخن را تجربه میکنند.
این مقاله دلایلی را که منجر به جویدن ناخن می شود، نحوه مقابله با جویدن ناخن ها و زمان مراجعه به پزشک را مورد بحث قرار می دهد.
چرا ناخن هایم را می جوم؟
جویدن ناخن یا اونیکوفاژی، به نظافت پاتولوژیک نیز معروف است. همچنین می تواند یک رفتار مرتبط با برخی از اختلالات وسواسی-اجباری (OCDs) مانند تریکوتیلومانیا (کشیدن مو) و درماتیلومانیا(سوختن پوست)باشد. جویدن ناخن نیز می تواند ناشی از استرس و اضطراب، بی حوصلگی و اختلالات روانی باشد.
استرس و اضطراب
رفتارهایی که در بالا ذکر شد ممکن است توسط رویدادهایی که باعث استرس و اضطراب می شوند، تحریک شوند. برخلاف واکنشهای فیزیکی، مانند تپش قلب یا تهویه هوا، که میتواند منجر به واکنش جنگ یا گریز شود، ناخن جویدن راهی برای رهایی از استرس و اضطراب است زیرا احساس خوبی دارد.
کسالت
یک مقاله علمی آمریکایی منتشر شده در سال 2015 بیان میکند که استرس تنها دلیل اختلالات اجباری نیست، بلکه کسالت و ناامیدی نیز میتواند نیاز به انجام کاری به جای هیچ کاری را تحریک کند. این نوع رفتار می تواند توسط یک شخصیت کمال گرا ایجاد شود.
همچنین ممکن است جویدن ناخن به طور خودکار (بدون فکر کردن به آن) اتفاق بیفتد تا در هنگام بی حوصلگی دستان شما را مشغول نگه دارد.
اختلالات سلامت روان
ویرایش پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی انجمن روانپزشکی آمریکا (DSM-5) اشاره می کند که ناخن جویدن یک اختلال رفتاری تکراری متمرکز بر بدن است که در زیر اختلال وسواس فکری-اجباری فهرست شده است.
اختلال وسواس فکری-اجباری یک وضعیت سلامت روانی است که در آن فرد افکار، ایده ها یا احساسات ناخواسته (وسواس) دارد که او را به انجام کاری تکراری (اجبار) وادار می کند.
رفتارهایی از این نوع می تواند فعالیت های روزمره و تعاملات شخصی فرد را مختل کند. عمل نکردن به رفتار اجباری بیشتر باعث ناراحتی می شود تا تسکین. در صورت جویدن اجباری ناخن، احساس خوبی دارد و استرس را از بین می برد.
سایر بیماریهای سلامت روانی که ناخن جونده ممکن است داشته باشد عبارتند از:
- اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD)
- اختلال نافرمانی مقابله جویانه (زمانی که فردی نسبت به افراد صاحب قدرت سرکشی و نافرمانی می کند)
- اختلال اضطراب جدایی
- سندرم تورت
- اختلال افسردگی
ژنتیک
برخی از مطالعات نشان می دهد که اگر شما ناخنهایتان را میجوید، به احتمال زیاد این عادت را از والدین خود گرفته اید، نه از طریق مشاهده، بلکه از طریق ژنتیک. اگرچه چگونگی دخالت ژنتیک مشخص نیست، تحقیقات نشان داده است:
- بیش از 30 درصد افرادی که ناخنهایشان را میجوند عضوی از خانواده دارند که مبتلا به ناخن جویدن می باشند.
- مطالعات دوقلو نشان می دهد که دوقلوهای همسان بیشتر از دوقلوهای ناهمسان مبتلا به ناخن جویدن می باشند.
- اگر فرد مبتلا به این اختلال دارای اختلال وسواس فکری باشد، مطالعات خانوادهها نشان می دهد که این اختلال ژنتیکی است.
خطرات ناخن جویدن
جویدن ناخن چندین عارضه جانبی بالقوه دارد، از جمله:
- مشکلات دندانی مانند نامرتبی و شکستگی دندان
- عفونت های قارچی در بستر ناخن
- بیماری هایی مانند سرماخوردگی و آنفولانزا در حالی که انگشتان دست باکتری ها را به دهان شما منتقل می کنند
- مشکلات دهان، از جمله درد فک و آسیب بافت نرم
- عفونت های پوستی
- آسیب بافتی به انگشتان، ناخن ها و کوتیکول ها
اگر گاهی اوقات ناخن های خود را بجوید، به طور طبیعی رشد می کنند. با این حال، ناخن جویدن معمولی می تواند رشد طبیعی ناخن را مختل کند و منجر به تغییر شکل ناخن شود.
چگونه با ناخن جویدن مقابله کنیم
تحت استرس و اضطراب شدید قرار گرفتن ممکن است منجر به ناخن جویدن مداوم شود. برای ترک عادت ناخن جویدن یا درمان ناخن جویدن طولانی مدت که ناشی از اختلالات روانی است، محرک هایی که منجر به ناخن جویدن می شود را شناسایی کنید و اقدامات مناسب را برای مقابله با ناخن جویدن انجام دهید.
استراتژیها ممکن است شامل مشغول نگه داشتن دستها، استفاده از لاکهای تلخ، کوتاه کردن ناخنها و درمان شناختی رفتاری (CBT) برای مدیریت بهتر استرس و اضطراب در ریشه این رفتار باشد.
اهداف SMART
یک تاکتیک برای تغییر رفتار سلامتی، تعیین یک هدف SMART است. SMART مخفف:
- خاص (Specific): هدف باید مشخص باشد و از کلمات و عبارات عملی استفاده کند.
- قابل اندازه گیری (Measurable): شما باید بتوانید پیشرفت خود را با اندازه گیری ارزیابی کنید.
- دست یافتنی (Attainable): هدفی را تعیین می کنید که رسیدن به آن امکان پذیر است.
- مرتبط (Relevant): هدف احتمالاً نتیجه مطلوب را ایجاد می کند.
- محدود به زمان (Time-bound): هدف تاریخ شروع و پایان دارد.
یک مثال می تواند این باشد: از اول مهر، تاکتیک هایی را برای توقف ناخن جویدن اتخاذ خواهم کرد. من روزانه ثبت خواهم کرد که آیا ناخن هایم را جویده ام یا نه، از جمله اینکه چند ناخن جویده شده است. تا 10 روز منتهی به 30 آذر، ناخن هایم را نخواهم جوید.
آنها را کوتاه کنید
ساده ترین راه حل این است که ناخن های خود را به سادگی کوتاه کنید، که ممکن است انگیزه شما را برای جویدن آنها ایجاد کند. با این حال، اگر اغلب استرس و اضطراب را تجربه میکنید یا به اختلال وسواس فکری-اجباری مبتلا هستید، حتی ناخنهای کوتاه ممکن است شما را از جویدن آنها یا جویدن کوتیکول یا ناخنهای آویزان منصرف نکند.
اغلب مانیکور یا اصلاح کنید
صرف زمان و هزینه برای مانیکور یا کوتاه کردن ناخن اغلب ممکن است انگیزه کافی برای جویدن ناخن های شما باشد. گزینه دیگر استفاده از دستکش برای جلوگیری از جویدن ناخن است.
دستان خود را مشغول نگه دارید
یک راه آسان و کارآمد برای دور نگه داشتن انگشتان از دهان این است که دستان خود را مشغول نگه دارید. این یک رفتار جایگزین است. بسیاری از فعالیت های خلاقانه وجود دارد که می توانید سعی کنید حواس شما را از جویدن ناخن پرت کنید، مانند:
- آشپزی
- قلاب بافی
- بافندگی
- نقاشی
- مجسمه سازی
- کار سفالی
از لاک ناخن تلخ استفاده کنید
می توانید لاک ناخن با طعم تلخ را در یک داروخانه محلی پیدا کنید و آن را به ناخن های خود بزنید. اگر نمی توانید این نوع لاک ناخن را پیدا کنید، گزینه دیگر این است که مخلوط سیب تلخ را روی دستان خود اسپری کنید. می توانید آن را با استفاده از سرکه سفید، سرکه سیب و آب درست کنید.
استرس و اضطراب را مدیریت کنید
درک عواملی که شما را مضطرب، استرس یا بی حوصله می کند ممکن است به توقف جویدن ناخن کمک کند. اگر نمیتوانید متوقف کنید و ناخن جویدن بیشتر و بیشتر به عادت تبدیل میشود، با ارائهدهنده مراقبتهای بهداشتی خود صحبت کنید تا به یک درمانگر ارجاع دهید.
درمانگران ممکن است با استفاده از درمان شناختی رفتاری، نوعی گفتگو درمانی که به شما می آموزد با تغییر الگوهای فکری منفی، رفتارها و احساسات منفی را تغییر دهید، با شما کار کنند. اگر یک اختلال سلامت روان مانند وسواس دارید، ممکن است برای درمان این بیماری به دارو نیاز داشته باشید.
چه زمانی باید به یک پزشک مراجعه کرد
جویدن گاه به گاه ناخن های شما ممکن است نیازی به مراجعه به پزشک نداشته باشد، اما اگر بستر ناخن شما عفونی شده باشد و عفونت به دهان شما سرایت کرده باشد، باید به پزشک مراجعه کنید تا با آنتی بیوتیک درمان شوید.
اگر ناخن جویدن شما به حدی رسیده است که نمی توانید آن را متوقف کنید و بر عزت نفس و روابط شما تأثیر می گذارد، برای مراجعه به یک درمانگر درخواست کنید.
خلاصه
جویدن ناخن معمولا از دوران کودکی شروع می شود و ممکن است تا بزرگسالی ادامه یابد. اگرچه جویدن ناخن یک عادت رایج است، اما ممکن است یک اختلال وسواسی-اجباری نیز باشد.
برای مقابله با ناخن جویدن، ممکن است از روشهای خوشخیم مانند مشغول نگهداشتن دستهایتان استفاده کنید، اما اگر احساس میکنید عادتتان از کنترل خارج شده است، ممکن است نیاز به درمان داشته باشید تا مشخص شود چه چیزی باعث شروع فعالیت میشود.