تلفن در حال زنگ زدن است. دو تا از بچه های شما دعوا می کنند و فریاد می زنند. کودک نوپا شما زیر پای شما گریه می کند و می خواهد او را در آغوش بگیرند. مرد یو پی اس با تحویل درب منزل است. همسر شما هنوز سر کار است. یک قابلمه آب روی اجاق در حال جوشیدن است و آماده اسپاگتی است. همه گرسنه و بداخلاق هستند چون شام را دیر می گذارید. شما خشمگین، خسته و غرق شده اید. مادر بودن در نوع خود یک عمل شعبده بازی است، بدون اختلال رشد عصبی . تصور کنید همه فشارهای منظم مادری را دارید، اما بیشفعالی نیز دارید که با ویژگی هایی مانند فراموشی، بی نظمی و تکانشگری مشخص می شود .
گاهی اوقات، شما را وادار میکند که توپ را روی وظایف یا مسئولیتهای مهم رها کنید، مانند اینکه یادتان باشد لباس فوتبال کودکتان را بردارید یا فرم مدرسه را که باید ارسال کند، امضا کنید. قرار ملاقات ها را فراموش می کنید، لباس های شسته شده را از ماشین لباسشویی بیرون می آورید یا به سگ داروهایش را می دهید. به نظر نمی رسد که نمی توانید روی کارهایی مانند پرداخت قبوض یا نظافت متمرکز بمانید.
در حالی که بیشتر مادران روزهای مرخصی شامل تعدادی از این موارد را خواهند داشت، مادر مبتلا به بیشفعالی دائماً با این موضوع سر و کار دارد – به خصوص زمانی که بیشفعالی آنها درمان نشده باشد.
اگر احساس می کنید که یک مادر بد هستید، تنها نیستید
مادران اغلب مدیر خانواده، مراقب، ناظم، متخصص تغذیه، آشپز، کمک کننده تکالیف، برنامه ریز، راننده تاکسی، میانجی، پرستار و خانه دار هستند. آنها نقش های مختلفی را ایفا می کنند و به ناچار احساس می کنند که در اندازه گیری ناکام هستند. مادران می توانند برای خودشان خیلی سخت بگیرند. نگرانی به طور طبیعی به وجود می آید و احساس گناه طبیعت دوم است.
در حالی که اینها احساسات رایجی هستند که اکثر مادران در یک زمان آن را تجربه می کنند، مادر مبتلا به بیشفعالی اغلب آنها را به میزان بیشتر و بیشتر احساس می کند. چگونه میتوانید همه این نقشها را برای خانوادهتان به عهده بگیرید، وقتی که هر روز با سازماندهی و اولویتبندی زندگیتان مبارزه میکنید؟
بسیاری از مادران مبتلا به بیشفعالی آرزو می کنند که کمتر به خودشان سخت بگیرند، دیگران بتوانند بفهمند که چگونه نوروتایپ آنها با توجه، تمرکز و حافظه چالش هایی ایجاد می کند ، که محل کار و مدارس بتوانند مادران مبتلا به بیشفعالی را در خود جای دهند ، و دوستان و عزیزانشان خودشان را آموزش دهند. در مورد بیشفعالی علاوه بر این، بسیاری آرزو می کنند که همسرانشان تلاش بیشتری برای درک مشکلات روزمره خود انجام دهند.
چگونه به عنوان یک مادر با بیشفعالی کنار بیاییم
اگر شما یک مادر مبتلا به بیشفعالی هستید، فشار غیرواقعی «ابرمادری» را کنار بگذارید. با خودت مهربان باش فهرستی از چیزهایی که در آنها مهارت دارید تهیه کنید و از این ویژگی ها استفاده کنید. اگر مناطقی وجود دارد که به کمک نیاز دارید، مانند به خاطر سپردن قرارها، می توانید یادآورهای دیداری و شنیداری را امتحان کنید ، مانند تنظیم قرارهای تقویم در تلفن یا تنظیم زنگ هشدار.
یا اگر با قرار دادن وعده های غذایی روی میز مشکل دارید، از برنامه برنامه ریزی غذا استفاده کنید که می توانید آن را در تلفن خود دانلود کنید. با هر چیزی که بیشتر با آن دست و پنجه نرم می کنید، در آن مناطق کمک بگیرید.
همچنین ممکن است مجبور شوید این توقع را که خانه شما باید همیشه تمیز باشد یا اینکه باید همه این کارها را انجام دهید را از بین ببرید. از درخواست کمک از پرستار کودک، مربی، دوستان یا همسایگان نترسید. اگر کار مهمی دارید که باید در خانه انجام دهید، یک پرستار استخدام کنید تا برای یک ساعت یا بیشتر به آنجا بیاید. کارهای خانه را به فرزندان و همسرتان محول کنید. قبل از بلند شدن بچه ها یا بعد از رفتن به رختخواب، زمان استراحت را مشخص کنید.
به عزیزان خود آموزش دهید. شوهرتان را همراهتان نزد پزشک خود بیاورید . ممکن است سعی کنید تشخیص خود را توضیح دهید، اما گاهی اوقات شنیدن در مورد ADHD از یک پزشک به عزیزان درک بهتری از نوروتیپ می دهد و به اعتبار بخشیدن به آنچه می گذرانید کمک می کند.
با هم، میتوانید استراتژیهایی برای کمک به اجرای روانتر خانه و پشتیبانی مورد نیازتان ارائه کنید.