فوبیای اجتماعی (SAD) باعث می‌شود افراد از موقعیت‌های اجتماعی که ممکن است خجالت زده یا مورد قضاوت قرار گیرند، وحشت کنند. این نسبتاً شایع است و حدود 7٪ از بزرگسالان در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد اگر فوبیای اجتماعی دارید، ممکن است بپرسید علل آن چیست.
حقیقت این است که هیچ علت واحدی وجود ندارد. در عوض، احتمالاً نتیجه یک تعامل پیچیده از عوامل، از جمله علل ژنتیکی، بیولوژیکی و محیطی است. درک اینکه کدام متغیرها ممکن است نقش داشته باشند ممکن است به شما کمک کند تعیین کنید کدام درمان ممکن است برای شما مفیدترین باشد.
در یک نگاه
هیچ علت واحدی برای فوبیای اجتماعی وجود ندارد. در بیشتر افراد، این اختلال نتیجه ترکیبی از عوامل است. عوامل ژنتیکی، محیطی و اجتماعی همگی می توانند در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند.
هنگام دریافت تشخیص یا درمان فوبیای اجتماعی، پزشک یا روانپزشک باید با شما در مورد عوامل احتمالی کمک کننده در فوبیای اجتماعی شما صحبت کند.
علل ژنتیکی فوبیای اجتماعی
اگر تشخیص داده شود که شما مبتلا به فوبیای اجتماعی هستید، احتمالاً ژن های خاصی دارید که شما را مستعد ابتلا به این اختلال می کند. اگر یکی از بستگان درجه یک شما مبتلا به فوبیای اجتماعی است، ممکن است دو تا شش برابر بیشتر در معرض ابتلا به این اختلال باشید.
مؤلفه ژنتیکی فوبیای اجتماعی به عنوان «وراثت پذیری» این اختلال نیز شناخته می شود. اگرچه میزان وراثت پذیری می تواند در مطالعات بسیار متفاوت باشد، تخمین زده شده است که حدود 27٪ و 56٪ از علل زمینه ای فوبیای اجتماعی ناشی از ژنتیک است.
وراثت پذیری نسبت تنوع در یک فنوتیپ (صفت، ویژگی یا ویژگی فیزیکی) است که تصور می شود به دلیل تنوع ژنتیکی در افراد ایجاد می شود. تغییرات باقی مانده معمولاً به عوامل محیطی نسبت داده می شود. مطالعات وراثت پذیری معمولاً سهم متناسب عوامل ژنتیکی و محیطی را در یک صفت یا ویژگی خاص تخمین می زند.
تاکنون، محققان ساختار ژنتیکی خاصی را که با فوبیای اجتماعی مرتبط باشد، پیدا نکرده اند. با این حال، آنها ژن های خاصی را یافته اند که با سایر اختلالات اضطرابی مانند آگورافوبیا و اختلال پانیک مرتبط است .
علل محیطی فوبیای اجتماعی
علل روانی-اجتماعی فوبیای اجتماعی شامل عواملی در محیط است که با بزرگ شدن شما را تحت تأثیر قرار می دهد. اگر یکی از والدین شما دارای فوبیای اجتماعی باشد، احتمال اینکه خودتان به این اختلال مبتلا شوید، بیشتر است. این می تواند به دلیل تأثیرات ژنتیکی و محیطی باشد.
روانشناسان نظریه هایی در مورد اینکه چگونه کودکان از طریق یادگیری ممکن است از نظر اجتماعی مضطرب شوند، ایجاد کرده اند.
راه هایی که کودکان فوبیای اجتماعی را یاد می گیرند
- شرطی سازی مستقیم : آیا خطوط خود را در بازی کلاس فراموش کرده اید؟ آیا بچه های دیگر شما را مسخره کردند یا قربانی تمسخر یا قلدری مداوم بودید؟ در حالی که این یک محرک ضروری نیست، گذر از یک رویداد آسیب زا اولیه ممکن است در ایجاد فوبیای اجتماعی، گاهی اوقات سال ها بعد، تأثیر بگذارد.
- یادگیری مشاهده ای : اگر خودتان یک رویداد آسیب زا را تجربه نکرده اید، آیا فرد دیگری را در یک موقعیت اجتماعی آسیب زا دیده اید؟ برای کسانی که قبلاً در برابر این اختلال آسیب پذیر هستند، این ممکن است همان تأثیری را داشته باشد که از طریق آن شرایط را پشت سر بگذارند.
- انتقال اطلاعات : والدین ترسو و مضطرب اجتماعی ناآگاهانه اطلاعات شفاهی و غیرکلامی را در مورد خطرات موقعیت های اجتماعی به فرزندان خود منتقل می کنند. اگر مادرتان خیلی نگران این است که دیگران در مورد او چه فکری می‌کنند، به احتمال زیاد خودتان نیز تا حدودی به همین اضطراب دچار شده‌اید.
تربیت شما همچنین می تواند بر احتمال ابتلا به فوبیای اجتماعی تأثیر بگذارد. احتمال بروز این اختلال در شما بیشتر است اگر:
- فقدان تجربه اجتماعی در دوران کودکی : به عنوان یک کودک، شما به اندازه کافی در معرض موقعیت های اجتماعی قرار نگرفتید و اجازه نداشتید مهارت های اجتماعی مناسب را توسعه دهید.
- مسائل دلبستگی دوران کودکی : یکی یا هر دوی والدین شما طرد کننده، کنترل کننده، انتقادی یا بیش از حد محافظت کننده بودند. کودکانی که وابستگی مناسبی با مراقب اصلی خود ایجاد نمی کنند، در معرض خطر بیشتری قرار دارند، زیرا نمی توانند خود را در موقعیت های استرس زا آرام و آرام کنند.
بازداری رفتاری در دوران کودکی
آیا کودک نوپا یا خردسالی را می شناسید که همیشه در مواجهه با موقعیت جدید یا فرد ناآشنا به شدت ناراحت می شود؟ هنگام مواجهه با این نوع موقعیت ها، آیا کودک گریه می کند، کناره گیری می کند یا به دنبال آرامش والدین است؟
این نوع رفتار در کودکان نوپا و خردسال به عنوان بازداری رفتاری شناخته می شود . کودکانی که در دوران کودکی بازداری رفتاری نشان می‌دهند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به فوبیای اجتماعی در آینده هستند.
تحقیقات نشان داده است که خطر ابتلا به فوبیای اجتماعی در کودکانی که بازداری رفتاری از خود نشان می دهند، هفت برابر افزایش می یابد. حدود 40 درصد از کودکانی که از نظر رفتاری بازدارند، بعداً به فوبیای اجتماعی مبتلا می شوند.
از آنجا که این مزاج در سنین پایین خود را نشان می دهد، احتمالاً یک ویژگی ذاتی و نتیجه عوامل بیولوژیکی است.
مداخله زودهنگام ممکن است خطر را کاهش دهد
اگر نگران این هستید که فرزندتان در موقعیت های جدید بیش از حد گوشه گیر یا ترسیده باشد، ممکن است در مورد نگرانی های خود با یک متخصص صحبت کنید. از آنجایی که می دانیم کودکان نوپا که از نظر رفتاری بازدارند، بیشتر به کودکان مضطرب اجتماعی و بزرگسالان هراس اجتماعی تبدیل می شوند، هر نوع مداخله زودهنگام ممکن است به پیشگیری از مشکلات جدی تر در آینده کمک کند.
علل اجتماعی فوبیای اجتماعی
عوامل اجتماعی که می توانند بر ایجاد فوبیای اجتماعی تأثیر بگذارند. برای مثال، بزرگ شدن در فرهنگی با گرایش جمعی قوی ، مانند ژاپن یا کره، ممکن است خطر فوبیای اجتماعی را افزایش دهد.
سندرم تایجین کیوفوشو در این فرهنگ ها شامل ترس از ایجاد ناراحتی در افراد دیگر است. این بازتابی از فرهنگی است که بر نگرانی در مورد اینکه چگونه به عنوان بخشی از گروه بزرگتر جا می گیرید، تأکید می کند.
ساختار مغز/ علل بیولوژیکی فوبیای اجتماعی
همانطور که از اشعه ایکس برای “درون” بدن شما استفاده می شود، همین کار را می توان برای مغز انجام داد. محققان پزشکی از تکنیکی به نام تصویربرداری عصبی برای ایجاد تصویری از مغز استفاده می کنند. تکنیک‌های جدیدتر می‌توانند نه تنها به ساختار مغز بلکه به انواع عملکردها در مناطق خاصی از مغز نگاه کنند.
برای اختلالات روانی، محققان ممکن است به دنبال تفاوت‌هایی در جریان خون در مناطق خاصی از مغز برای افرادی باشند که به اختلال خاصی مبتلا هستند.
می دانیم که چهار ناحیه از مغز در هنگام تجربه اضطراب درگیر می شود.
نواحی مغز درگیر در اضطراب
- ساقه مغز (ضربان قلب و تنفس شما را کنترل می کند)
- سیستم لیمبیک (روی خلق و خو و سطح اضطراب شما تأثیر می گذارد)
- قشر جلوی مغز (به شما در ارزیابی خطر و خطر کمک می کند)
- قشر حرکتی (عضلات شما را کنترل می کند)
آنچه این تحقیق تصویربرداری عصبی نشان داده است این است که در افرادی که دارای فوبیای اجتماعی هستند، تفاوت هایی در نواحی کلیدی مغز وجود دارد. به عنوان مثال، تحقیقات با استفاده از تکنیک تصویربرداری مغز به نام توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) نشان داده است که مغزهای مضطرب اجتماعی الگوهای جریان خون متفاوتی در پاسخ به موقعیت‌های اضطراب‌زا دارند.
افراد مبتلا به فوبیای اجتماعی، جریان خون را در آمیگدال خود ، بخشی از سیستم لیمبیک مرتبط با ترس، افزایش می دهند . در مقابل، تصاویر PET از افراد بدون فوبیای اجتماعی افزایش جریان خون به قشر مغز را نشان داد، منطقه ای که با تفکر و ارزیابی مرتبط است.
به نظر می رسد که برای افراد مبتلا به فوبیای اجتماعی، مغز به موقعیت های اجتماعی متفاوت از افراد بدون این اختلال واکنش نشان می دهد.
انتقال دهنده های عصبی
اگر فوبیای اجتماعی دارید، احتمالاً عدم تعادل برخی مواد شیمیایی در مغز شما وجود دارد که به عنوان انتقال دهنده های عصبی شناخته می شوند. این انتقال دهنده های عصبی توسط مغز شما برای ارسال سیگنال از یک سلول به سلول دیگر استفاده می شود.
انتقال دهنده های عصبی دخیل در اضطراب
- نوراپی نفرین
- سروتونین
- دوپامین
- گاما آمینوبوتیریک اسید ( GABA )
نشان داده شده است که افراد مبتلا به فوبیای اجتماعی در برخی از این انتقال دهنده های عصبی دچار عدم تعادل هستند. درک چگونگی ارتباط این مواد شیمیایی مغز با فوبیای اجتماعی برای تعیین بهترین داروها برای درمان ضروری است.